Ο καλύτερος τρόπος για να νιώσεις την ενέργεια της Αστυπάλαιας, είναι εξερευνώντας τα στενάκια της Χώρας

Αστυπάλαια. Οι πιο όμορφες εικόνες της ζωής μου!

16.12.2014
Αστυπάλαια. Καλοκαίρι του 2013. Στο νησί αυτό αντίκρισα τις πιο όμορφες εικόνες της ζωής μου. Η γεωμορφία της, το χρώμα της, οι παραλίες, η καμαρωτή Χώρα εκεί ψηλά με τις αμέτρητες εκκλησίες.
ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ
Όσο χρειάζεσαι για να φας μια φέτα καρπούζι

H δική μου Ελλάδα

Αστυπάλαια. Καλοκαίρι του 2013. Στο νησί αυτό αντίκρισα τις πιο όμορφες εικόνες της ζωής μου. Η γεωμορφία της, το χρώμα της, οι παραλίες, η καμαρωτή Χώρα εκεί ψηλά με τις αμέτρητες εκκλησίες. Στη παραλία Βάτσες, που είναι και η αγαπημένη μου, περνούσαμε ατελείωτες ώρες. Μια μέρα έτυχε κάποια παιδιά δίπλα μας να έχουν κιθάρα μαζί τους. Αρχίσαμε να παίζουμε μουσική και η μέρα εξελίχθηκε σε πάρτι στο beach bar, όπου χορεύαμε και τραγουδούσαμε δυνατά όλοι μαζί μέσα σε μια θάλασσα από πορτοκαλί χρώματα, πράσινα νερά κι έναν απέραντο ουρανό. Ήταν ανέλπιστα υπέροχα. Κάπως έτσι ήταν σχεδόν κάθε μέρα στο μαγικό αυτό νησί.

Chora of Astypalaia

Δεν θα ξεχάσω

Όταν φτάσαμε στο λιμάνι της Αστυπάλαιας, μέσα στη νύχτα, βγήκα με το αυτοκίνητο όσο πιο γρήγορα μπορούσα από το καράβι ώστε να φτάσω στο κάμπινγκ από τους πρώτους πριν προλάβει να έρθει το πουλμανάκι του κάμπινγκ και μας πάρουν όλες τις θέσεις για σκηνή. Ήμασταν μεγάλη παρέα και δεν είχαμε κάνει κράτηση, οπότε η μόνη μας ελπίδα ήταν να πάμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Με το που βγήκαμε από το πλοίο, εγώ μαζί με έναν φίλο μου, τρέχαμε τόσο πολύ αγχωμένοι να βρούμε το κάμπινγκ, που κατά λάθος το προσπεράσαμε και φτάσαμε στην άλλη άκρη του νησιού. Όταν τελικά συνειδητοποιήσαμε πως προφανώς έχουμε κάνει λάθος, γυρίσαμε πίσω, βρίσκοντας τους φίλους μας που είχαν πάρει το πουλμανάκι, να περιμένουν σε μια τεράστια ουρά αναμονή. Είχαμε φτάσει τελευταίοι. Αλλά κάπως τα καταφέραμε και στήσαμε σκηνές!

Αντικρίζαμε αγκαλιασμένοι τη γέννηση μιας καινούργιας καλοκαιρινής μέρας, εκεί μακριά, βαθιά μέσα από τη θάλασσα

Monica in Astypalaia camping with friends

Όταν κλείνω τα μάτια

Θυμάμαι τα ξημερώματα, μετά από πολλές ώρες χορού στο Κάστρο, όσοι είχαμε γλιτώσει τη κατάρρευση, αγναντεύαμε την ανατολή του ήλιου, ξαπλωμένοι στη σκεπή μιας μικρής εκκλησίας. Αντικρίζαμε αγκαλιασμένοι την γέννηση μιας καινούργιας καλοκαιρινής μέρας, εκεί μακριά, βαθιά μέσα από τη θάλασσα, ανάμεσα στους ευλογημένους λόφους, νησιά ή ξερονήσια, μιας απέραντης γαλήνης. Ήταν σαν όνειρο.

Monica while camping in Astypalaia

Αγαπημένη γεύση

Εκείνη η  μπουγάτσα από τον φούρνο στη Χώρα κάθε πρωί!

Πήρα μαζί μου

Ένα πράσινο μπλουζάκι με στάμπα ένα ποδήλατο.

Επόμενος προορισμός

Η Κάρπαθος!

Monica in Astypalaia camping with friends

Monika
Monika
Singer, songwriter

If you’re not living on the edge, you’re taking up too much space!