Η πρώτη φορά που πήγα στην Ελλάδα ήταν πριν από 15 χρόνια. Εκείνη την περίοδο σπούδαζα στην Ιταλία και κάποιοι έλληνες συμφοιτητές μου με προσκάλεσαν να επισκεφτώ την ιδιαίτερη πατρίδα τους, την Κέρκυρα. Μετά την πρώτη μου ταξιδιωτική εμπειρία στην Ελλάδα, ταξίδεψα συχνά στα Ιόνια Νησιά, στην Κέρκυρα, στους Παξούς, στο Μεγανήσι και στην Κεφαλονιά. Με μάγεψε ιδιαίτερα η ομορφιά της Λευκάδας. Επισκέφτηκα το νησί τρεις φορές συνεχόμενα!
Με εξέπληξε ευχάριστα η πόλη των Ιωαννίνων, τα βουνά της Πίνδου που την περιβάλλουν και η άγρια, αδάμαστη φύση. Η Ήπειρος πιθανότατα είναι ένα από τα καλύτερα κρυμμένα μυστικά της Ελλάδας.
Το τελευταίο μου ταξίδι με έφερε στην Αθήνα με αφορμή το TBEX. Ήταν η πρώτη μου φορά στην ελληνική πρωτεύουσα. Προηγουμένως είχα διαβάσει πολλά για την πόλη. Για πολύ καιρό οι φίλοι μου έλεγαν, « Αν θέλεις να καταλάβεις την Ελλάδα, πρέπει να επισκεφθείς και την Αθήνα.» Είχαν απόλυτο δίκιο! Ίσως η Αθήνα να μην είναι μια κλασσική καλλονή, αλλά είναι μια πόλη που δονείται σε εξαιρετικά ζωντανούς ρυθμούς. Φυσικά, επισκέφτηκα τους αρχαιολογικούς χώρους, αλλά η Αθήνα είναι πολλά περισσότερα. Είναι μια σύγχρονη πόλη με καταπληκτική νυχτερινή ζωή. Κατά τη γνώμη μου, η Αθήνα θα μπορούσε να γίνει το επόμενο Βερολίνο για την καλλιτεχνική σκηνή. Κάποιος είπε, «Η Αθήνα είναι η επόμενη ανερχόμενη δύναμη». Συμφωνώ απόλυτα με αυτή τη δήλωση.
Η έννοια της λέξης «φιλοξενία» παίρνει άλλες διαστάσεις.
Οι μικρές χειρονομίες έχουν μεγάλη επίδραση πάνω μου. Για παράδειγμα, το πόσο εξυπηρετικοί ήταν οι άνθρωποι όταν έψαχνα για κτηνίατρο καθώς ταξίδευα στην Ελλάδα με τον σκύλο μου. Πολλές φορές μου πρόσφεραν φρέσκα φρούτα, σπιτικά γλυκά, λικέρ κουμκουάτ και πολλά άλλα. Μια φορά, σ’ ένα μικρό χωριό στη βορειοδυτική Ελλάδα, ο Ιταλός σύζυγός μου μπήκε σ’ ένα παραδοσιακό καφενείο για να ζητήσει κάποια πληροφορία. Δυστυχώς, δεν επέστρεψε! Τον βρήκα καθισμένο σε ένα τραπέζι, να πίνει τσίπουρο με τους ντόπιους. Η έννοια της λέξης «φιλοξενία» παίρνει άλλες διαστάσεις.
Πριν από μερικά χρόνια, στην αρχή της άνοιξης, πήγα στο Πόρτο Κατσίκι, στη δυτική ακτή της Λευκάδας. Το Πόρτο Κατσίκι είναι μια από τις ομορφότερες και πιο συχνά φωτογραφημένες παραλίες της Ελλάδας. Το κλασικό μοτίβο για καρτ ποστάλ. Το να απολαμβάνω την εντυπωσιακή θέα του Ιονίου Πελάγους τη χαμηλή περίοδο, όταν ο τόπος μοιάζει να είναι σχεδόν όλος δικός μου, θα παραμείνει μια αλησμόνητη εμπειρία για εμένα.
Λατρεύω όλα τα είδη λαχανικών και τυριών. Ίσως το καλύτερο φαγητό που δοκίμασα ήταν στην Ήπειρο. Κάποια στιγμή θα ήθελα να πάω σε μια σχολή ελληνικής μαγειρικής για να μάθω να φτιάχνω αυτές τις νόστιμες σπιτικές πίτες.
Στην Κέρκυρα είναι απαραίτητο να αγοράσω πράσινο σαπούνι ελαιολάδου από το παραδοσιακό εργοστάσιο σαπουνιού «Παντούνης». Είναι το καλύτερο που έχω δοκιμάσει ποτέ. Από τη Λευκάδα, σαλάμι αέρος και λουκάνικα. Και να μην ξεχνάμε τις λευκαδίτικες φακές. Όταν είμαι στο νησί, πάντα πηγαίνω στην Εγκλουβή, το μικρό ορεινό χωριό όπου καλλιεργούνται οι φακές. Η γεύση και η ποιότητα είναι μοναδικές. Και σίγουρα μου αρέσει να ρίχνω μια ματιά στα ελληνικά κοσμήματα. Δυστυχώς δεν μπορώ να αγοράσω όλα όσα επιθυμώ.
Υπάρχουν πολλά μέρη στην Ελλάδα που θα ήθελα να επισκεφτώ ή να ξαναεπισκεφτώ. Σίγουρα θα ξαναταξιδέψω στην Ήπειρο και σχεδιάζω ένα ταξίδι στην Πελοπόννησο και στο μικρό νησί του Πόρου στο Σαρωνικό κόλπο. Θα ήθελα να επισκεφθώ τα αιγαιοπελαγίτικα νησιά Πάρο και Νάξο. Μια άλλη μεγάλη μου επιθυμία είναι να επισκεφθώ το νησί της Δήλου που ίσως είναι ένας από τους πιο σημαντικούς τόπους της ελληνικής μυθολογίας.
