Aναδύθηκε από τη θάλασσα με διαταγή του Απόλλωνα, όταν οι Αργοναύτες κινδύνευαν ταξιδεύοντας στο Αιγαίο πέλαγος. Το όνομα αυτής, Ανάφη, ένα μικρό κυκλαδονήσι, ανατολικά της Σαντορίνης. Τόπος μικρός, φιλόξενος, με έναν οικισμό – αυτόν της Χώρας- και το λιμάνι, τον Αϊ Νικόλα.
Χτυπάει η καρδιά από την αγωνία για το τι θα ανακαλύψει σ’ αυτό το νησάκι, που το πλοίο «πιάνει» στο λιμάνι στις τέσσερις τα ξημερώματα. Λίγα φώτα φέγγουν στην Χώρα, που ατενίζει από ψηλά το Αιγαίο πέλαγος.
Ένας οικισμός ολόλευκος με ασβεστωμένα δρομάκια, σπίτια με θόλους και αυλές λουλουδιασμένες. Μονοπάτια που οδηγούν σε παρθένες παραλίες, εκεί όπου γίνεσαι ένα με τη φύση, ένα με την χρυσή αμμουδιά, εκεί όπου πραγματικά ανασαίνεις όταν βουτάς στα δροσερά γαλαζοπράσινα, μαγικά νερά!
Χτυπάει η καρδιά από την αγωνία για το τι θα ανακαλύψει σ’ αυτό το νησάκι, που το πλοίο «πιάνει» στο λιμάνι στις τέσσερις τα ξημερώματα.
Μονοπάτια που οδηγούν σε σημεία ιστορικής – πολιτιστικής ή περιβαλλοντικής σημασίας. Μοναδική εμπειρία η ανάβαση στον Κάλαμο – τον πανύψηλο βράχο απρόσιτο από τη θάλασσα και δυσπρόσιτο από την ξηρά- και την παλιά μονή της Καλαμιώτισσας σε υψόμετρο 460 μέτρων.
Ανέβηκα απόγευμα, μία ώρα και ένα τέταρτο ήταν η ανάβαση, που σε κάποια της σημεία, ναι, θα σας πω, ότι είχε και την επικινδυνότητά της. Πολλοί συνηθίζουν να διανυκτερεύουν εκεί πάνω, με sleeping bag, για να απολαύσουν, ένα μοναδικό θέαμα, την ανατολή!
Αυτό το θέαμα, λοιπόν, το άφησα για την επόμενη φορά γιατί, δε λένε, πάντα να αφήνεις κάτι για την επόμενη φορά;
Και από την άλλη, αξέχαστες θα μου μείνουν οι εικόνες του Αιγαίου, από το υπέροχο μπαλκόνι του καταλύματος μου, την ώρα που ο ήλιος ετοιμαζόταν να βυθιστεί στη θάλασσα, βάφοντας την μαβιά. Στιγμές μαγικές, εκεί όπου καταθέτεις τα όνειρά σου, και αναφωνείς, αυτό είναι Ελλάδα! Αυτά τα χρώματα, τα μοναδικά σ’ όλον τον κόσμο, το αιγαιοπελαγίτικο φως, αυτό που ερωτεύεσαι, και που θέλεις, να κρατήσεις μέσα σου, σα φυλαχτό!
Ένα όνειρο η ανατολή, ζεστή η ενέργεια από τις αχτίδες του ήλιου και αυτό το μπλε του ουρανού, μαγική η δύση, και ο ουρανός κεντημένος με τα εκατομμύρια αστέρια.
Ελλάδα, με τον μοναδικό σου πολιτισμό, την ιστορία σου, τα αρώματά σου, τις γεύσεις σου, τους ανθρώπους σου, τη φιλοξενία σου, το χαμόγελό σου!
Ελλάδα, εσύ, με το φρεσκοτηγανισμένο σου μπαρμπουνάκι, το ουζάκι πλάι στη θάλασσα, το ελληνικό σου καφεδάκι ψημένο στη χόβολη, να το απολαμβάνεις στο καφενείο και να ακούς τις ιστορίες των παππούδων.
Αυθεντικές εικόνες, εικόνες ανεξίτηλες, που σε προ(σ)καλούν να ανοίξεις και πάλι τον χάρτη, και να ψάξεις για τον επόμενο σου προορισμό’ από τον Έβρο, τη Μακεδονία και τη Θράκη μέχρι το Ιόνιο, τις Σποράδες, τις αγαπημένες μου Κυκλάδες, την Κρήτη και τα Δωδεκάνησα. Δια θαλάσσης ή δια αέρος, με το όχημα, τη μοτοσικλέτα ή το τρένο, η κάθε γωνιά της Ελλάδας έχει τόσα, μα τόσα, μυστικά, που αξίζει να ανακαλύπτουμε!
Απαραίτητα στις διακοπές, το παρεό, οι σαγιονάρες, τα σορτς και το καπέλο, άντε και το μαγιό. Βεβαίως η φωτογραφική μηχανή και η…καλή παρέα! Τέλος για σουβενίρ, βάζω στον σάκο, βότσαλα και ξύλα μαζεμένα από τις παραλίες του νησιού, α, και κρεμαστά για το μπαλκόνι!
