Είχα την πρώτη μου γνωριμία με τη Ρόδο το 1965, νεαρό κορίτσι ακόμα. Την ταξιδιωτική εννοώ αφού ήταν σαν να την είχα γνωρίσει ήδη μέσα από το Θαλάσσια Αφροδίτη (Reflections on a Marine Venus) του Lawrence Durrell. Το αγαπημένο μου απόσπασμα του βιβλίου, «Στη Ρόδο οι μέρες περνούν απαλά, σαν ώριμα φρούτα που πέφτουν από τα δέντρα. Κάποιες ανήκουν στις λαμπρές εποχές του Κλεοβούλου και των τυράννων, άλλες στις ζοφερές εποχές του Τιβέριου κι άλλες στους Σταυροφόρους.», με προετοίμασε για το τι θα συναντούσα.
Έχοντας ζήσει όλη μου τη ζωή ως τότε στον αμερικανικό νότο, σε ένα ομοιογενές αγγλοσαξονικό περιβάλλον, ένιωσα δέος μπροστά στον πολυπολιτισμικό χαρακτήρα της Ρόδου. Σπάνια έχει κανείς την ευκαιρία να περιδιαβεί είκοσι τέσσερις αιώνες ιστορίας και αναρίθμητους αιώνες προηγούμενης ανθρώπινης παρουσίας. Σπάνια διεισδύει κανείς στην ψυχή μιας πόλης κι ενός νησιού που διαμορφώθηκε από τους πολλούς πολιτισμούς που άφησαν το αποτύπωμά τους σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας – από τους αρχαίους Έλληνες και τους Ρωμαίους, έως τους Βυζαντινούς, τους Ιππότες του Αγίου Ιωάννη, τους Οθωμανούς και τους Ιταλούς.
Πέρασα μέρες ολόκληρες στην Παλιά Πόλη, μια από τις καλύτερα διατηρημένες μεσαιωνικές πόλεις της Ευρώπης, όπου άνθρωποι διαφορετικής κουλτούρας ζούσαν αρμονικά για αιώνες. Πιστεύω πως η καθημερινή συνύπαρξη τόσων εθνικοτήτων στη Ρόδο αποτελεί ζωντανό φόρο τιμής στην αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων.
Οι εικόνες από την πρώτη μου επίσκεψη πριν από τόσα χρόνια – τα βυζαντινά, γοτθικού ρυθμού μεσαιωνικά και οθωμανικά κτίρια, οι εκκλησίες, τα τεμένη, η συναγωγή, τα λιθόστρωτα που οδηγούν σε γραφικές πλατείες με σιντριβάνια και οι δρόμοι με τα παραδοσιακά μαγαζιά που δένουν το χθες με το σήμερα – δεν έπαψαν ποτέ να με συναρπάζουν.
Ζω μόνιμα στη Ρόδο από το 1972 και την έχω δει να αναπτύσσεται και να εξελίσσεται. Με την πάροδο των ετών, ίσως λίγο από το ανεκτίμητο παρελθόν της να έχει χαθεί, όμως είναι πολλά αυτά που έχουν κερδηθεί. Και παρόλο που η Ρόδος έχει γίνει ένας από τους πιο σημαντικούς τουριστικούς και συνεδριακούς προορισμούς στην Ελλάδα, δεν έχει χάσει τη γοητεία της, τον ανθρωπισμό της και το τοπικό της πνεύμα. Το νησί δεν έχει μετατραπεί σε έναν απρόσωπο παραθεριστικό προορισμό. Η θρυλική φιλοξενία της αρχαίας Ρόδου ζει ακόμα σε ένα μέρος όπου οι επισκέπτες μπορούν πάντα να περιμένουν μια ζεστή υποδοχή.
Είναι πολλοί αυτοί που επάξια μπορούν να εξάρουν το καλό κλίμα, τις όμορφες παραλίες και το πλούσιο μωσαϊκό του τοπίου και γι’ αυτό εγώ θα επικεντρωθώ στο συγκριτικό πλεονέκτημα που προβάλλει η Ρόδος ως παραθεριστικός προορισμός με ιστορία 3000 ετών.
Θυμάμαι πολύ καθαρά το 1988, όταν η Ρόδος συμπεριλήφθηκε στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO λόγω της μοναδικής σε όλο τον κόσμο αξίας της για την ανθρωπότητα. Ακόμα και σήμερα, με πάνω από 1000 μνημεία εγγεγραμμένα στον Κατάλογο, υπάρχουν μόνο 300 πόλεις στις οποίες έχει απονεμηθεί αυτή η παγκόσμια διάκριση. Εμείς οι Ρόδιοι είμαστε πολύ υπερήφανοι και πολλοί από εμάς συμμετέχουν, είτε επαγγελματικά είτε ως εθελοντές, στις συνεχείς προσπάθειες για την προστασία αλλά και την περαιτέρω βελτίωση της Μεσαιωνικής Πόλης.
Τα τελευταία 25 χρόνια, ειδικά μετά την εγγραφή μας στον Κατάλογο της UNESCO, έχουν πραγματοποιηθεί εκτενείς παρεμβάσεις σε πολλά μνημειώδη κτιριακά συμπλέγματα της Μεσαιωνικής Πόλης τα οποία έχουν τώρα αναλάβει νέους ρόλους, λειτουργώντας ως χώροι πολιτιστικού ή κοινωνικού ενδιαφέροντος, πλήρως ενσωματωμένοι στην καθημερινή ζωή της σύγχρονης Ρόδου. Ως εκ τούτου, ιστορικοί χώροι διατίθενται τώρα για τη διεξαγωγή εκδηλώσεων, συναντήσεων, φεστιβάλ και εκθέσεων που παρέχουν στους επισκέπτες, αλλά και στους ντόπιους Ροδίτες, εμπειρίες υψηλής ποιότητας. Εδώ και περίπου 20 χρόνια ασχολούμαι ενεργά με την προώθηση αυτής της πλευράς της Μεσαιωνικής Πόλης.
Οι κάτοικοι της Ρόδου είναι καλλιεργημένοι, άνθρωποι του πνεύματος και της διανόησης
Οι κάτοικοι της Ρόδου είναι καλλιεργημένοι, άνθρωποι του πνεύματος και της διανόησης. Οι νέες πρωτοβουλίες και δραστηριότητες είναι αναπόσπαστο μέρος της ημερησίας διάταξης. Η Ρόδος μου έχει δώσει πολλές ευκαιρίες να συνεισφέρω στην τοπική κοινότητα, βοηθώντας με να αναπτύξω προσωπικές ικανότητες που στο παρελθόν παρέμεναν αδρανείς.
Έχω προεδρεύσει σε οργανωτικές επιτροπές που ποικίλουν από Συνέδρια του Οργανισμού Παγκόσμιας Κληρονομιάς έως και αθλητικές διοργανώσεις. Έχω ταξιδέψει σε όλη την υφήλιο προωθώντας τόσο τη Ρόδο όσο και την Παγκόσμια Κληρονομιά. Αυτές τις απίστευτες εμπειρίες τις οφείλω στη Ρόδο, που με αγκάλιασε το 1972 και έδωσε τροφή στην πνευματική μου εξέλιξη και ανάπτυξη.
Λατρεύω τη θετή μου πατρίδα και πιστεύω ακράδαντα πως ένα ταξίδι στη Ρόδο είναι ένα ταξίδι στο φως της ιστορίας και του πολιτισμού.
