Ο ποταμός Αχέροντας, παράδεισος το βασίλειο του Άδη!
Χαμένη στην Κόλαση η Περσεφόνη,
Ακούμπα το κεφάλι της στα γόνατά σου.
Πες της, «Αγάπη μου, αγάπη μου,
Δεν είναι τόσο απαίσια εδώ.»
Έντνα Σεντ Βίνσεντ Μιλέυ, Ανθολογία Ποιημάτων
Το χωριό Γλυκή ίσως δεν είναι από τα πιο γνωστά της Ελλάδας. Βρίσκεται 414 χμ βορειοδυτικά της Αθήνας, χρειάζεσαι περίπου 5,5 ώρες για να φτάσεις εκεί και ανήκει στον νομό Θεσπρωτίας, αρκετά κοντά στην Πάργα. Παρά το χαμηλό του προφίλ, αυτό το χωριό έχει την ευλογία να βρίσκεται δίπλα στις όχθες του Αχέροντα, «του ποταμού της οδύνης», και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι καλά ενημερωμένοι ταξιδιώτες επισκέπτονται τη Γλυκή. Ο Αχέροντας είναι γνωστός από τη μυθολογία ως ένας από τους καταραμένους ποταμούς και ένα από τα πέντε ποτάμια που οδηγούσαν στον κάτω κόσμο.
Αν και η φήμη του πηγάζει από θλιβερές ιστορίες της μυθολογίας, ο ίδιος ο ποταμός είναι ένα πραγματικό θαύμα της φύσης. Ο ταξιδιώτης φτάνει ως εδώ κυρίως με αυτοκίνητο και περιμένει στην όχθη ξυπόλητος μέχρι να αποφασίσει να μπει στο κρύο νερό. Το νερό είναι τόσο παγωμένο που οι πατούσες κοκκινίζουν μέχρι να περάσεις στην απέναντι όχθη. Όμως, μόλις πατήσεις και πάλι στην ξηρά, αντικρίζεις ένα εκπληκτικό δάσος κι ένα πράσινο μονοπάτι που σε καλεί να μπεις πιο βαθιά ανάμεσα στα δέντρα και να εξερευνήσεις αυτό το μεγαλούργημα της φύσης.
Πολλοί είναι αυτοί που παίρνουν τη γενναία απόφαση να βουτήξουν στο νερό. Αν το τολμήσεις, αυτή η εμπειρία θα είναι η επιβράβευσή σου και θα την θυμάσαι για πάντα. Μόλις το κεφάλι σου ακουμπήσει το νερό, νιώθεις μια σπάνια αίσθηση θείας κάθαρσης να αγγίζει την ψυχή σου σαν θεόσταλτο δώρο. Εκεί, μέσα στο φαράγγι και στις πηγές που αναβλύζουν, νιώθεις την ύψιστη δυνατή ένωση με τη φύση.
Σε ενθαρρύνω να περπατήσεις μέσα στο ποτάμι όσο πιο μακριά μπορείς. Οι περισσότεροι δεν περπατούν πάνω από 500 μέτρα. Αν συνεχίσεις εκεί που οι άλλοι σταματούν, θα νιώσεις πως είσαι αναπόσπαστο μέρος της άγριας φύσης, ένα μοναδικό συναίσθημα που μπορείς να βιώσεις μόνο αν είσαι εντελώς μόνος στο νερό. Μερικές φορές είναι βαθύ και ορμητικό, είτε σε αρπάζει γρήγορα και δυνατά, είτε σε οδηγεί σιωπηλά στις όμορφες λιμνούλες που σχηματίζονται δίπλα στις όχθες του. Γύρω σου κολυμπούν ψαράκια και έως τώρα δεν έχω δει κανένα φίδι. Μετά από λίγο συνηθίζεις το κρύο και η θερμοκρασία σου φαίνεται πλέον κανονική.
Μπορείς επίσης να ξεκουραστείς για δυο-τρεις ώρες και να τσιμπήσεις κάτι με τους φίλους σου ή να κάνεις κάποιο άθλημα, όπως rafting. Εναλλακτικά, μπορείς να πας για φαγητό σε όποια ταβέρνα επιλέξεις από τις δύο που βρίσκονται εκεί κοντά.
Στον Αχέροντα θα αισθανθείς ηρεμία, γαλήνη, κάτι που χρειάζεται η ψυχή σου
Αργότερα, όταν φύγεις από τον Αχέροντα θα αισθανθείς ηρεμία, γαλήνη, κάτι που χρειάζεται η ψυχή σου και μόνο η άγρια φύση μπορεί απλόχερα να σου χαρίσει. Εκείνη τη στιγμή θα συνειδητοποιήσεις ότι, άσχετα με τη μακραίωνη κακή του φήμη, αυτός ο τόπος είναι πραγματικά επίγειος παράδεισος.
