6 Ιούνιος 2017
Κανένα σχόλιο
Πάντα έλεγα πως αν είχα ένα λυχνάρι, ξέρετε ένα από αυτά που τα χαϊδεύεις απαλά και βγαίνει από μέσα ένα τζίνι έτοιμο να γίνει σκλάβος σου για τρεις ευχές, ήξερα ακριβώς τι θα του ζητούσα: να μπορούσα ανά πάσα ώρα και στιγμή -με ένα απλό κλείσιμο των ματιών- να ταξίδευα. Άλλοτε σε μέρη εξωτικά, άλλοτε ...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ